Με την συνεχή διάδοση της ευρυζωνικότητας και -κυρίως- με τη θεώρηση της συνεχούς σύνδεσης των υπολογιστών των χρηστών με το Διαδίκτυο ως δεδομένης, πολλές εφαρμογές επιλέγουν πλέον την αποκλειστική παρουσία τους στο web.
Δεδομένης και της πολύ καλής δουλειάς που γίνεται στο πεδίο του εμπλουτισμού των διεπαφών και στον ευρύτερο χώρο των Rich Internet Application – RIA (π.χ. τεχνολογία Ajax, LightStreamer, Comet κλπ και των διαφόρων σχετικών framework (ή/και runtimes) όπως το GWT, το Appcelerator, τα Java FX extensions, το Adobe Air, το Microsoft Silverlight κ.α.), τo όριo των desktop εφαρμογών και εφαρμογών βασισμένων στο web τείνει να γίνει πολύ δυσδιάκριτο.
Πάντως για όσους «νοσταλγούς» – όπως θα τους/μας αποκαλούν σε λίγο καιρό – των desktop εφαρμογών ευτυχώς υπάρχουν και προσπάθειες όπως το Mozilla Prism που, ενσωματώνοντας μια πιο «ελαφριά» έκδοση της μηχανής rendering Gecko, μπορεί να «φορτώνει» τις διάφορες ιστοσελίδες ως αυτόνομες desktop εφαρμογές (χωρίς να χρειαστεί να ξεκινήσει ο χρήστης κάποιον browser) και να ισχυρίζεται ότι συνδυάζει τα θετικά των δύο προσεγγίσεων και ότι θα κάνει πιο ομαλή τη μετάβαση από το ένα μοντέλο στο άλλο…
@pgaval 
Μάλλον δεν είναι η κατάλληλη εποχή για να θέτει κανείς όρια και να κάνει διαχωρισμούς:
Αντιγράφω το εισαγωγικό σημείωμα από την Mix ’08:
On the frontiers of the Web, boundaries are blurring —developers and designers, advertisers and publishers, software and services, media and technology, TV and PCs, PCs and mobile devices, producers and consumers. The old order is getting a little MIXed up.
(οι εμφάσεις είναι δικές μου 😉 )