Η Παρασκευή (ε, εντάξει όσο επέτρεψε η δίωρη άδεια που πήρα από το γραφείο) και το Σάββατο ήταν «αφιερωμένες» στο Συνέδριο των Δημιουργών ΕΛΛΑΚ.
Λεπτομέρειες για τις παρουσιάσεις μπορείτε να βρείτε εδώ για την 1η μέρα και εδώ για τη 2η (και σε πολυάριθμα άλλα blogs) ενώ οι παρουσιάσεις είναι ήδη διαθέσιμες.
Για μένα είχε ιδιαίτερη αξία που συνάντησα από κοντά αρκετά από τα μέλη της κοινότητας με τα οποία είτε είχαμε ηλεκτρονική επικοινωνία (π.χ. με το Δημήτρη τον Ανδρεάδη είχαμε «συναντηθεί» online στο JBoss Experience) είτε απλά διάβαζα τα άρθρα τους στα διάφορα blogs. Η …φυσική επικοινωνία λειτουργεί τουλάχιστον συμπληρωματικά σε τέτοιες περιπτώσεις αυτές και πολλές φορές κρίνεται απαραίτητη…
Από τις παρουσιάσεις ξεχώρισα τις σχετικές με το project LGAF (βλ. BetaCMS και LGAF BPM) μιας και ήταν κοντά στις τρέχουσες αναζητήσεις μου και πραγματικά (μαζί με μια σχετική κουβέντα για προδιαγραφές με έμφαση στον ανοιχτό χαρακτήρα της λύσης με τον Αλέξη το Ζάβρα που ήταν «πίσω» από τις προδιαγραφές του συγκεκριμένου έργου) ξεδιάλυναν τη -μέχρι σήμερα κάπως θολή -εικόνα που είχα σχηματίσει για το έργο παρακολουθώντας το από μακριά.
Μου άρεσε ακόμη ότι έχουν «συνεπάρει» αρκετούς developers τα RESTful APIs ενώ και το στρογγυλό τραπέζι με θέμα τα Open Source Business Models ήταν αρκετά αντιπροσωπευτικό για τα τεκταινόμενα στην ελληνική πραγματικότητα και τον τρόπο «αγκαλιάσματος» του ΕΛΛΑΚ.
Από την άλλη, έντονη ήταν η παρουσία των χρήσεων των τεχνολογιών ΕΛΛΑΚ σε όλες της βαθμίδες της Εκπαίδευσης ενώ αισιόδοξο ήταν το γεγονός ότι αρκετές πρωτοβουλίες (αν και ασφαλώς προσωπικές και κόντρα στην κυρίαρχη νοοτροπία) παρατήρησα να προέρχονται από το χώρο του Δημόσιου Τομέα. Έχω την αίσθηση ότι πλέον έχει συγκεντρωθεί αρκετό αναξιοποίητο δυναμικό στο χώρο αυτό, το οποίο, αν εκμεταλλευτεί το μοντέλο απομακρυσμένης συνεργασίας, διάδοσης και συνεισφοράς που προσφέρει το ΕΛΛΑΚ, ευελπιστώ ότι θα βρει διέξοδο και θα διεκδικήσει νέο ρόλο για τους δημόσιους φορείς (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα συναντήσει αντιδράσεις από την αγορά που για την ώρα καθορίζει μόνη της τους κανόνες και διατηρεί το έλλειμμα των κοινών προδιαγραφών).
Στα θετικά, τέλος, ότι συνάντησα αρκετούς παλιούς γνώριμους από τα φοιτητικά χρόνια στο Πολυτεχνείο στα Χανιά, που μάλιστα έχουν αρκετά ενεργή δράση στο χώρο…Καλή συνέχεια σε όλους!
Υ.Γ. Για να μην πάθουμε floss ..overflow (και να μην κατηγορηθούμε για ..μονομέρεια), το ..3ήμερο πλαισιώθηκε από μια χορευτική εκδήλωση του Δήμου Γλυκών Νερών (όπου φεσώθηκα κυριολεκτικά για πρώτη φορά στη ζωή μου 🙂 ), από μπυροκατάνυξη στο Beer Academy στην Αγ.Παρασκευή, από την παρακολούθηση της «Όπερας της Πεντάρας» στο Badminton και από επίσκεψη στο Verde στου Παπάγου (μιας που ήμασταν και στην ..περιοχή ;-)) …Οπότε, δε μπορούμε να πούμε ότι μας έπεσε και πολύ βαρύ το πρόγραμμα, έτσι;